در طول دهه گذشته، تغییرات آب و هوایی به یک نگرانی کلیدی برای اروپا و سایر نقاط جهان تبدیل شده است. فعالیت‌های انسانی عامل افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای و گرمایش آب و هوا بوده است. به منظور محدود کردن تغییرات آب و هوایی، یک راه حل کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و جایگزین کردن آن با سوخت‌های تجدیدپذیر (Renewable fuels) است. هدف کلی اتحادیه اروپا برای سهم منابع تجدیدپذیر در سبد انرژی تا سال ۲۰۳۰، ۳۲ درصد عنوان شده است.
در سال‌های اخیر کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی در بخش حمل و نقل در اروپا با توسعه خودروهای الکتریکی (Electric Vehicle) دنبال می‌شود. علی‌رغم حمایت‌های دولتی و سرمایهگذاریهای قابل توجه در این زمینه، رشد بازار وسایل حمل و نقل الکتریکی به کندی صورت می‌گیرد، به طوری که در سال ۲۰۱۹ تقاضا برای خودروهای الکتریکی ۴ درصد کل تقاضای خودرو در اروپا بوده است. از این رو توسعه سوخت‌های مشابه با سوخت‌های فسیلی اما با آلایندگی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. دو مورد از سوخت‌های تجدیدپذیر که توسعه آن‌ها در اروپا با جدیت دنبال می‌شود، هیدروژن تجدیدپذیر و سوخت‌های زیستی (Biofuels) هستند.
هیدروژن یکی از سوخت‌های پاک است که انتظار می‌رود در قرن ۲۱ جایگاه مهمی در میان حامل‌های انرژی داشته باشد. از هیدروژن می‌توان برای تولید برق و به عنوان سوخت برای وسایل نقلیه استفاده کرد. ذخیره و حمل و نقل هیدروژن دشوار است از این رو در سال‌های اخیر تولید آمونیاک و متانول به عنوان حامل‌های هیدروژن توسعه پیدا کرده است. در این خصوص به یادداشتی با عنوان “آیا بازار متانول تا ۳۰ سال آینده، پنج برابر می شود؟” مراجعه کنید.
کاربر گرامی دسترسی کامل به این محتوا برای اعضای ویژه VCMStudy در نظر گرفته شده است. در صورتی که عضو سایت هستید، وارد حساب کاربری خود شوید، در غیر این صورت ابتدا در سایت ثبت‌نام نمایید و سپس اشتراک تهیه کنید. کاربر گرامی دسترسی کامل به این محتوا برای اعضای ویژه VCMStudy در نظر گرفته شده است. متاسفانه شما اشتراک فعال ندارید، لطفا ابتدا اشتراک مورد نظر خود را تهیه/تمدید نمایید.
