کماکان نفت و گاز به عنوان اصلی ترین حامل های انرژی در دنیا محسوب می شوند. کشورهای مختلف با توجه به موقعیت خود در بازار نفت و گاز چه به عنوان صادرکننده و چه واردکننده برنامه ریزی های جامعی در راستای استفاده بهینه از این منابع در دستور کار داشته اند. به طور معمول نفت و گاز در مجتمع های پالایشی به فراورده های متعددی تبدیل می گردد که عمدتا نیز جهت سوخت در بخش های مختلف حمل و نقل، کشاورزی، صنعت، خانگی و تجاری مورد استفاده قرار میگیرد. در این بین کشورها سعی داشته اند در کنار رویکرد سوخت محوری و تامین انرژی بخش های مختلف، رویکرد سود محوری در راستای تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر را نیز مورد توجه ویژه قرار دهند، همین مهم سبب شده است که در اولین لایه جهت تبدیل انرژی های اولیه (نفت و گاز) به انرژی های ثانویه به جای مجتمع های پالایشی از مجتمع های پتروپالایش بهره گیرند.
همانطور که اشاره شد مهمترین تفاوت مجتمع های پالایش در قیاس با پتروپالایش که از سالیان گذشته مورد توجه قرار گرفته است، رویکرد سوخت محوری در قیاس با سود محوری است! از آنجا که مجتمع های پتروپالایش در کنار فراورده های سوختی، مواد اولیه مورد نیاز صدها محصول شیمیایی و پلیمری را نیز تامین می نمایند، لذا این مهم سبب شده است که مجتمع های پتروپالایش پتانسیل تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر را داشته باشند.
کاربر گرامی دسترسی کامل به این محتوا برای اعضای ویژه VCMStudy در نظر گرفته شده است. در صورتی که عضو سایت هستید، وارد حساب کاربری خود شوید، در غیر این صورت ابتدا در سایت ثبتنام نمایید و سپس اشتراک تهیه کنید. کاربر گرامی دسترسی کامل به این محتوا برای اعضای ویژه VCMStudy در نظر گرفته شده است. متاسفانه شما اشتراک فعال ندارید، لطفا ابتدا اشتراک مورد نظر خود را تهیه/تمدید نمایید.