پالایشگاه­ های نفت با هدف تبدیل نفت خام و یا میعانات گازی به فرآورده ­های نفتی ایجاد می ­شوند. بدون شک دسترسی به منابع خوراک و فناوری های مورد نیاز، بزرگی و تنوع بازار فرآورده ­های پالایشگاهی و یکپارچه ­سازی مجتمع­ های پالایشی و پتروشیمی منجر به تولید اقتصادی محصولات پالایشی خواهد شد. در حالت کلی فرآیندهای مورد استفاده در صنایع پالایشگاهی به چهار دسته عمومی تقسیم می شوند:

1. فرآیندهای جداسازی (Separation Processes)

2. فرآیندهای تبدیلی/شکست مولکولی (Conversion Processes)

3. فرآیندهای کاهش گوگرد (Desulfurization Processes)

4. فرآیندهای ارتقاء کیفیت و خواص محصولات (Finishing Processes)

فرایندهای جداسازی شامل فرایندهای جداسازی آب و نمک و کلیه ­ی فرایندهای تقطیر اتمسفریک و تقطیر در خلاء می ­باشد. فرایندهای تبدیلی نیز، همان­طور که از اسمش مشخص است، به منظور تبدیل هیدروکربن ­های سنگین به سبک­تر مورد استفاده قرار می­ گیرند. در واقع هر قدر خوراک ورودی به مجتمع پالایشگاهی سنگین­ تر باشد (API پایین­ تر)، نیاز به فرایندهای تبدیلی بیشتر خواهد شد. از فرایندهای تبدیلی می­ توان به واحد­های کراکینگ (بستر سیال، حرارتی، آیزوماکس) اشاره نمود که برش­ های سنگین تولیدی در برج تقطیر در اتمسفریک و خلاء را به محصولات سبک و میان تقطیر تبدیل می­ نمایند. از مهمترین واحدهای تبدیلی و به نوعی پیوند دهنده­ ی صنعت پالایش و پتروشیمی می ­توان به واحدهای کراکینگ بستر سیال (FCC) اشاره نمود. این واحدها با تولید الفین ­های سبک (پروپیلن و بوتیلن) و همچنین بنزین از مهمترین واحدهای پالایشگاه­ های جدید می ­باشند.

 یکی از مهمترین واحد­های فرایندی در هر پالایشگاهی، واحدهای کاهش میزان گوگرد می­ باشد که تمامی آنها نیز تحت کاتالیست می­ باشند. این واحدها جهت حذف گوگرد و فلزات سنگین و سایر ترکیبات آلاینده از برش ­های مختلف تولیدی به کار می­ روند. از مهمترین واحدهای حذف گوگرد می­ توان به فرایندهای تصفیه­ ی هیدروژنی برش ­های نفتا (Naphtha Hydro Treating)،  نفت سفید (Kerosene Hydro Treating) و نفت گاز (Gas Oil Hydro Treating) اشاره نمود.

فرایندهای ارتقاء کیفیت نیز شامل واحدهای تبدیل کاتالیستی (Reforming)، ایزومریزاسیون (Isomerization) و آلکیلاسیون اشاره نمود که تمامی این واحدها نیز کاتالیستی می­ باشند.

به نظر می ­رسد، بخش عمده­ای از ارزش افزوده ایجاد شده در مجتمع ­های پالایشی ناشی از فرایندهای تحت کاتالیستی می باشد به همین منظور نیز انتخاب و استفاده کاتالیست مناسب از مهمترین عوامل ایجاد ارزش­ افزوده ی پایدار در این صنعت خواهد بود. مرکز مطالعات زنجیره ارزش معتقد است، بنگاه ­های پالایشگاهی می توانند؛ در تعامل با شرکت­ های توانمند داخلی، برنامه ریزی و اقدامات لازم را به منظور تامین و تولید کاتالیست های مورد نیاز خود داشته باشند.