منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (عسلویه)
منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس متشکل از سه منطقه؛
-
پارس جنوبی (پارس یک) با ۱۴ هزار هکتار مساحت؛
-
پارس کنگان (پارس دو) با ۱۶ هزار هکتار مساحت؛
-
پارس جنوبی (پارس سه) با ۱۶ هزار هکتار مساحت؛
به منظور پشتیبانی از بزرگترین مخزن گازی دنیا و جهت توسعه زیرساخت های لازم به منظور استحصال منابع گازی از این مخزن و همچنین توسعه زنجیره ارزش گاز طبیعی در سال ۱۳۷۷ تاسیس شده است.
میدان گازی پارس جنوبی با حجم ذخایر ۱۴.۲ تریلیون مترمکعب گاز ۸ درصد از کل ذخایر گاز دنیا و همچنین ۴۸ درصد ذخایر گازی کشور را در خود جای داده است. این مخزن با مساحتی بالغ بر ۹۷۰۰ متر مکعب بین کشور ایران و قطر مشترک است. طی سال های اخیر، برنامه ریزی های متعددی جهت بهره برداری از این میدان مشترک صورت گرفته است و در حال حاضر روزانه ۳۰۰ میلیون مترمکعب گاز سبک از این مخزن گازی تولید و وارد شبکه مصرف گاز کشور می شود.
طی سال های گذشته ۱۳ مجتمع تولیدی پتروشیمی در این منطقه با ظرفیت اسمی ۲۳ میلیون تن در سال به بهره برداری رسیده است. پیش بینی می گردد طی سال های آتی با به بهره برداری رسیدن سایر فازهای پالایشگاهی پارس جنوبی و تامین خوراک های مورد نیاز صنعت پتروشیمی ۲۶ طرح پتروشیمی دیگر به ظرفیت اسمی ۳۵ میلیون تن در این منطقه به بهره برداری برسند.
مجتمع های تولیدی پتروشیمی مستقر در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس عبارتند از: